سال 84 و پس از استقرار مدیریت فعلی شهری تهران بر شهرداری، تصمیم برای جمع‌آوری مکانیزه زباله شهر تهران گرفته شد. این طرح در 3 فاز به مرحله اجرا درآمد. در فاز اول که از نیمه 1384آغاز شد و تا 1385ادامه یافت، اجرای آزمایشی طرح در مناطق 22و 2ناحیه منطقه 3آغاز شد.
فاز دوم این طرح از 1385تا 1387اجرا شد و طرح جمع‌آوری مکانیزه در کل مناطق شهر تهران گسترش یافت. در فاز دوم این طرح عظیم، جانمایی مخازن 1100لیتری، اطلاع‌رسانی به مردم از طریق پلاکارد و تبلیغات تلویزیونی، خرید ماشین‌آلات و اجاره به پیمانکاران، شناسایی و جذب پیمانکاران، آموزش نیروی انسانی و کنترل عملکرد از طریق ارزیابی ضریب نفوذ مکانیزاسیون مورد توجه قرار گرفت. در پایان سال 87 این طرح روند تکمیلی خود را آغاز کرد. البته تولید زباله‌های شهر تهران در طول دهه‌های اخیر افزایش چشمگیری داشت. در سال 77میزان خطوط پردازش زباله شهر تهران تنها در حدود 500تن در روز بود.
این روند تا یک دهه بعد همچنان به همان شکل ادامه یافت تا اینکه پس از مکانیزه کردن فرایند جمع‌آوری زباله‌های شهر تهران، شهرداری به سراغ افزایش خطوط پردازش زباله رفت و در سال 87با افتتاح چندخط پردازش جدید، ظرفیت این خطوط را به 3هزار تن زباله در روز رساند. بقیه زباله‌های تولیدی تهران بدون پردازش دفن می‌شدند.در سال 88اقدامات برای افزایش خطوط پردازش زباله بیشتر شد و ظرفیت خطوط پردازش زباله شهر تهران یک سال بعد به 5 هزار و800تن رسید.
این در حالی بود که در پایتخت روزانه بیش از 7هزار تن زباله تولید می‌شد. در سال 90سازمان مدیریت پسماند و بازیافت مواد، با افزایش چند خط جدید ظرفیت پردازش زباله‌های شهر تهران را به 6هزار و 800تن رساند و در سال گذشته نیز برای نخستین‌بار با افزایش ظرفیت خطوط پردازش، تمامی زباله‌های تولیدی پایتخت پردازش شد. هم‌اکنون ظرفیت پردازش زباله پایتخت بیش از 7هزار و 800تن است و برای نخستین‌بار بیش از ظرفیت تولید روزانه زباله پایتخت است.
اما درست در روزهایی که فرایند جمع‌آوری زباله‌ها مکانیزه می‌شد و ظرفیت خطوط پردازش زباله در پایتخت افزایش می‌یافت، احداث 2 کارخانه در دستور کار شهرداری قرار گرفت؛ کارخانه تصفیه شیرابه زباله‌ها در کهریزک که به مشکلات زیست‌محیطی ناشی از شیرابه‌های زباله‌ها پایان می‌داد و در جایی دیگر نیز برای نخستین‌بار کارخانه تولید انرژی از زباله در شمال شرق تهران در دستور کار قرار گرفت.
همچنین در روزهای پایانی سال گذشته کارخانه تصفیه شیرابه زباله‌ها در جنوب تهران به بهره‌برداری رسید؛ مجموعه‌ای که با دارا بودن 3هکتار وسعت و 20مخزن 14هزار مترمکعبی موجب می‌شود تا شیرابه‌ها دوباره به چرخه مصرف بازگشته و برای آبیاری فضای سبز مورد استفاده قرار گیرد. این اتفاق بزرگ موجب شده است که دریاچه شیرابه موجود در جنوب پایتخت حداکثر تا 2 سال آینده به طور کامل تصفیه شده و معضلات زیست محیطی موجود در این منطقه شهروندان جنوب تهران را آزار ندهد. این در حالی است که در اردیبهشت سال‌جاری نخستین کارخانه تولید انرژی از زباله در شمال شرق تهران مورد بهره‌برداری قرار گرفت تا طلای کثیف در پایتخت معنی پیدا کند.این کارخانه تولید برق از زباله در حقیقت توان تولید 2تا 3مگاوات برق را دارد که به گفته مسئولان امر، افتتاح چنین کارخانه‌ای از هر نظر در سطح خاورمیانه بی‌نظیر است.
